Eva werd geboren in Wenen in 1915. Ze bracht haar jeugd daar door in het bloeiende intellectuele klimaat dat er in de eerste decennia van de vorige eeuw heerste. Haar vader was schrijver Jakob Wassermann. Na Hitlers inlijving van Oostenrijk in 1938, vluchtte ze via Zwitserland naar Frankrijk en in 1941 naar de Verenigde Staten. Aanvankelijk werkte Eva als modeontwerpster, later leidde ze een balletschool. Van 1941 tot 1949 was ze getrouwd met Pitz Broch, een zoon van de schrijver Hermann Broch. Tot in het begin van de jaren zeventig bleef ze zich Eva Broch noemen.
Eva was niet religieus opgevoed en zij hield zich ook niet bezig met spirituele zaken. In het begin van de jaren vijftig kwam ze in aanraking met een medium. Deze ontmoeting inspireerde haar, en leidde ertoe dat ze op een dag spontaan met automatisch schrijven begon. Een tijdlang experimenteerde ze hiermee, en leerde gaandeweg de boodschappen die zij doorkreeg op zuiverheid te onderscheiden van elkaar. Op een dag manifesteerde zich een ‘boodschapper’ die zich de Gids noemde. Het contact met de Gids ervoer Eva als zeer waardevol. Hij begeleidde haar in haar ontwikkelingsproces als medium, maar ook in haar persoonlijke groei. Achteraf gaf ze aan dat een dergelijke leerperiode onmisbaar is voor iedere vorm van mediumschap.
Langzamerhand kwamen er ook mensen bij haar voor hulp. Ze leerde om in trance te gaan en de boodschappen direct uit te spreken. Zo begon ze in 1957 lezingen door te geven. Er vormde zich een groep om haar heen die zich ’the Path’ noemde. Deze mensen werkten met de lezingen volgens de aanwijzingen die deze bevatten. Er ontstond een wisselwerking: de doorgevingen raakten afgestemd op het proces van de groep als geheel, zo ook van ieder van de leden. Op die manier ontstond een reeks van meer dan 258 lezingen die elk een afzonderlijk onderwerp behandelen, maar tezamen een geheel vormen.
Een belangrijke impuls kwam van een geheel nieuwe kant: Eva ontmoette John Pierrakos, de vroegere medewerker van Alexander Lowen (de grondlegger van de bio-energetica). In 1972 trouwden Eva en John.
John Pierrakos en Alexander Lowen waren leerlingen van Wilhelm Reich geweest, en zij ontwikkelden een therapie waarbij via het lichaam aan emotionele blokkades gewerkt kan worden. Deze blokkades drukken zich uit in het lichaam als spanning en energieblokkades.
De impuls werkte twee kanten op: enerzijds werd het Padwerk verrijkt met het lichaamswerk en de therapeutische ervaring van Pierrakos, anderzijds vormden de lezingen een spirituele verdieping voor het werk van Pierrakos. Hij noemde dit ‘core-energetica’, waarbij de ‘core’ (kern) het ware zelf aanduidt. Door het lichaamswerk worden onbewuste lagen in de persoonlijkheid bewust gemaakt en dit bewustwordingsproces is een van de fundamenten van het Padwerk.
De integratie van core-energetica in het Padwerk vroeg echter om grotere kennis en ervaring. Mensen waren elkaar al gaan helpen door middel van sessies, maar nu werd steeds duidelijker structuur aangebracht in het Padwerk. Helperschap vereist meerdere jaren intensieve training en persoonlijk proceswerk. In het ‘Center for the Living Force’, dat in een prachtige vallei bij Phoenicia in de staat New York lag, werden sessies, groepen en opleidingen gegeven. Als eerste land buiten de Verenigde Staten werd in 1975 het Padwerk in Nederland geïntroduceerd.
In 1979 is Eva gestorven. Zij was geen goeroe en wilde dat ook niet zijn. Door haar persoonlijkheid was zij echter wel een grote inspiratiebron. Met haar dood is de serie lezingen ten einde gekomen, wat iedereen terug wierp op waar het uiteindelijk om draait: naar je eigen innerlijke stem leren luisteren.